You are here
Michiel Reynaert
Michiel Reynaert / INFO
Artists:
De bedoeling van deze residentie is de ruimtes van ZSenne te transformeren in een brief aan de buurt. Onze zintuigen en onze motoriek zullen we scherpstellen of in de war sturen door een fisieke praktijk. Met deze veranderde staat van gewaarwording zullen we aan het schrijven gaan. Met papier en pen. De materiële ervaring van het schrijven zal zich vermengen met de context waarin we werken en met de mentale inhoud die we op papier zetten. ZSenne biedt de mogelijkheid om semi-publiek ons proces te voeren, in contact met de voorbijgangers. We zullen dus onder andere ondervinden hoe het schrijven verschuift, wanneer iemand over onze schouder meekijkt.
The aim of this residency will be to transform the rooms of ZSenne and the place of its surrounding into a letter to the neighborhood. Motor en sensory apparatus of the body will be fine tuned or disrupted by a physical practice. With these changed states of perception we will write, with pen and paper, and let the material experience of writing mix with the context we work in and the mental content of what we put on paper. Specifically we will use the opportunity that ZSenne offers, to work in a semi-public relation to the direct neighborhood. How does our writing change when someone looks over our shoulder...
Cette résidence a comme objectif la transformation des lieu de ZSenne et son environnement direct, en lettre adressée aux voisins. Nous voulons aiguiser ou perturber l'appareil sensoriel et motrice de notre corps et ainsi faire contaminer le geste d'écrire à la main, par l'environnement où nous exécutons ce geste. Nous écrirons à la main, avec crayon et papier - voilà déjà trois éléments dont la coordination se réorganisera sous l'influence d'un regard échangé avec un passant ou d'un coup d'œil jeté au dessus de notre épaule.
residentie Michiel Reynaert
Artists:
Residentie Michiel Reynaert in ZSenne 11/2 > 24/2/2013
De bedoeling van deze residentie is de ruimtes van ZSenne te transformeren in een brief aan de buurt. Onze zintuigen en onze motoriek zullen we scherpstellen of in de war sturen door een fysieke praktijk. Met deze veranderde staat van gewaarwording zullen we aan het schrijven gaan. Met papier en pen. De materiële ervaring van het schrijven zal zich vermengen met de context waarin we werken en met de mentale inhoud die we op papier zetten. ZSenne biedt de mogelijkheid om semi-publiek ons proces te voeren, in contact met de voorbijgangers. We zullen dus onder andere ondervinden hoe het schrijven verschuift, wanneer iemand over onze schouder meekijkt.
*
Michiel Reynaert residency in ZSenne 11/2 > 24/2/2013
The aim of this residency will be to transform the rooms of ZSenne and the place of its surrounding into a letter to the neighborhood. Motor en sensory apparatus of the body will be fine tuned or disrupted by a physical practice. With these changed states of perception we will write, with pen and paper, and let the material experience of writing mix with the context we work in and the mental content of what we put on paper. Specifically we will use the opportunity that ZSenne offers, to work in a semi-public relation to the direct neighborhood. How does our writing change when someone looks over our shoulder...
*
Michiel Reynaert résidence in ZSenne 11/2 > 24/2/2013
Cette résidence a comme objectif la transformation des lieu de ZSenne et son environnement direct, en lettre adressée aux voisins. Nous voulons aiguiser ou perturber l'appareil sensoriel et motrice de notre corps et ainsi faire contaminer le geste d'écrire à la main, par l'environnement où nous exécutons ce geste. Nous écrirons à la main, avec crayon et papier - voilà déjà trois éléments dont la coordination se réorganisera sous l'influence d'un regard échanger avec un passant ou d'un coup d'œil jeter au dessus de notre épaule.
Soap for Foam - Michiel Reynaert
Artists:
This performance-lecture for one listener deals with the relation between thought and experience and how they get entangled when we consider “the experience of thought”. Foam is the image for this entanglement.
The performance takes about 20 minutes and each visitor has also 20 minutes afterwards to continue the dialogue beyond the script.
"(...) Of course it's an illusion to think that what captures us and locks us in our lives, is reducible to this ever flattening locus called the television screen. Even if I consider it a terrible omen that those screens are growing ever bigger and at the same time are proportioned more and more to fit discreetly into our habitations.
I thought: if television glues viewers to its screen, without the slightest chance of escape in the case of soap's daily feed, then perhaps I can at least wake up my colleagues, the actors. So I fantasized about a hypnotic script to make them aware of the arsenic at work in this magic living room machine. (...)"