Artists:
Drie leden van de kleine redactie - Charlotte De Somviele, Sébastien Hendrickx en Michiel Vandevelde (het vierde lid, Kristof Van Baarle, zit op dat moment in het buitenland) - zouden zich samen met een aantal gesprekspartners willen buigen over de rol van een podiumtijdschrift in een cultureel diverser wordende (kunst)wereld. Deze open-redactie-dagen passen bij onze ambitie om een aantal punten uit de State of the Union by the Young, die we brachten op het jongste Theaterfestival, verder uit te diepen. In dit geval staat de volgende passage centraal, en dan vooral de laatste zinnen:
De kunstwereld is de perceptie dat zij een publiek draagvlak mist volkomen aan het internaliseren. Als gevolg daarvan lijkt ze zich steeds assertiever op te stellen op de marktplaats van de aandacht, waar ze de onmogelijke concurrentie moet aangaan met de vrijetijdsindustrie. Eerder dan de fata morgana van het ‘brede publiek’ na te jagen, moet kunst zich blijven richten op een kritische massa. Het is de verantwoordelijkheid van de kunstensector - maar niet van de kunstensector alleen - om die elite te vergroten én te diversifiëren in een cultureel heterogene samenleving. In dat streven staat het mantra van publieksvriendelijkheid een grondige discussie in de weg. Het blijft wachten op het lastige en complexe gesprek over de artistieke canon en de kwaliteitscriteria die worden gebruikt.
We zouden dus graag een context creëren voor dit 'lastige en complexe gesprek'. Blijven wij als redactie -die voor de volle 100% tot de jonge, blanke, hoogopgeleide, Vlaamse middenklasse behoort- doof voor bepaalde stemmen in het podiumkunstenlandschap? Zo ja, wat vertellen die stemmen, en tot welke artistieke vormen en strategieën nemen ze hun toevlucht? Hoe 'anders' zijn hun verhalen en vormentalen? Wat is 'onze' canon; wat zijn 'onze' kwaliteitscriteria? Hoe kunnen we nadenken over culturele verschillen in een geglobaliseerde (kunst)wereld? Eén van de inspiratiebronnen voor deze open-redactie-dagen is een artikel in het recentste nummer van Etcetera, waarin Joachim Ben Yakoub en Fabian Barba het vocabularium van de podiumkunstensector proberen te 'dekoloniseren'. Je kan het hier terugvinden: http://issuu.com/e-tcetera/docs/etcetera_142/35
De inzichten die we hopelijk zullen opdoen, nemen we als redacteurs vervolgens mee op ons verdere pad. Een 'open redactie' zien we immers als een mentaal bad waarin wij onszelf laten uitdagen én veranderen. 'Changing one's mind' - vaak wordt dit gezien als een zwakte, terwijl het evengoed kan wijzen op een kracht.
